အတၱ ...

ကဗ်ာမေ၇းျဖစ္ေတာ့တဲ့ ငါ့အတြက္
မင္းေပးတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
ငါ အစဆြဲထုတ္မိတယ္။

ငါ့အတြက္ နားလည္ရခက္တဲ့
အခ်စ္ေတြ ....
မင္းအၿမဲေျပာတဲ့
အခ်စ္ေတြ....

ဒီအခ်စ္ေတြက
လူတစ္ေယာက္ကို ႏူးညံ့လာေစသလို
ဒီအခ်စ္ေတြကပဲ
လူတစ္ေယာက္ကုိ ၾကမ္းတမ္းသြားေစသလား။

ခ်စ္ပါမ်ားလို႕
အခ်စ္ေတြ နည္းသြားေစသလို
ခ်စ္ပါမ်ားလို႕ပဲ
အခ်စ္ေတြ မ်ားလာတာလား။

အခ်စ္ဆိုတာ
အတၱလို႕ဆိုၾကရင္
မင္းဟာ အတၱေတြနည္းလာၿပီး...
ငါကပဲ အတၱေတြမ်ားလာခဲ့တာလား...

မင္းအတြက္ ငါ့အခ်စ္ကို
ျပသခဲ့ေပမယ့္
အတၱေတြ ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာ့
နားလည္ေပးပါခ်စ္သူ
ဒါဟာ မင္းတို႕ေျပာတဲ့ အတၱ
ဟုတ္ပါတယ္ ...
ငါ့ရဲ႕အတၱကို သစၥာ႐ွိေနရလို႕ ဆုိတာကိုေပါ့ ....

L-O-V-E

တဟုန္းဟုန္း
မီးေတာက္ထဲ တိုး၀င္ေနတဲ့
ပိုးဖလံေလးတစ္ေကာင္
ငါက
နာက်င္မႈကိုမွ
တရိႈက္မက္မက္ တပ္မက္ေနမိတာ ........

ေျခာက္ေျခာက္ျခားျခား
မက္ခဲ့ရတဲ့
အိပ္မက္ေတြ
ထိတ္လန္႔တၾကား
ႏိုးထခဲ့ရတဲ့
ငါ့ညေတြ ...
ဆြဲမိတဲ့ ေကာက္ရိုးမွ်င္ကလြဲရင္
ဘာကိုမွ မမက္ေမာေတာ့တဲ့
ေရနစ္သူတစ္ဦးရဲ႕ ရမၼက္ၾကီးပုံမ်ဳိး.......

ခု
မီးေတာက္ေတြ အကုန္ ၿငိမ္းသက္လို႔
အိပ္မက္ဆိုးေတြ အကုန္ ရပ္တန္႔လို႔
ငါ့လက္ထဲက ေကာက္ရိုးမွ်င္ဟာ အသက္၀င္လုိ႔
ငါ့အသက္ရႈသံဟာ
အဆုံးသတ္မ်ဥ္းကို ခ်ဳိးေဖာက္လို္က္တယ္ ....

ဒီကမာၻမွာ ႏြယ္ျမက္သစ္ပင္ေတြ ေဆးဖက္၀င္ပါေစသား ..........................